شاید کمتر شخصی که اهل دل است این مرثیه معروف را که سروده ی امام حسین(علیه السلام) است را نشنیده و نخوانده باشد:
یا دهر اف لک من خلیل
کم لک بالاشراق و الاصیل
من صاحب او طالب قتیل
والدهر لا یقنع بالبدیل
و انما الامر الی الجلیل
و کل حی سالک سبیل
ای دنیا! اف بر دوستی تو که بسیار از دوستان و خواستارانت را سپیده دمان و شامگاهان به کشتن میدهی و هرگز به بدیل آنان قناعت نمیورزی! همانا کارها به خدای بزرگ واگذارده و هر زندهای رهروی ناگزیر این راه است ...
(بحارالانوار ج45 ص2)
در روایات آمده است این سروده مشهور در شب عاشورا در کنار خیمهگاه امام حسین(علیه السلام) زمزمه میشود در حالی که یاران نزدیک امام مشغول صیقل دادن شمشیر خود و آن حضرت بودهاند.
به من سر بزن
إن کان دین محمد لم یستقم إلاّ بقتلی یا سیوف خذینی
لبیک لبیک
سلام
از نظرات ارزشمندتان (نظر آیةالله صمدی آملی و ایةالله حسن زاده آملی درباره رهبری) بهره بردیم و
ممنون از لطفتان
در پناه حق
خواهش میکنم
سلام
بسیار زیباست. از آقای جعفری است یا کسی دیگر؟
دستتان درد نکند.
اگر شعر روایت را می فرمایید که برای آقای جعفریست
اگر شعر یا دهر اف لک من ..... را می فرمایید این شعر برای ارباب بی کفن امام حسین علیه السلام است
راستی آن حوالی چه خبر؟
اگر منظورتان اغتشاشات است اینجا هیچ موقع خبری نبوده چون قسمت پایین شهر ما هستیم.
سالم و سربلند باشید.