۱- بوته چای جزو معدود گیاهانی است که به دلیل وجود سموم فراوان در بافت
آن، در طبیعت هیچ آفت جدی به جز انسان ندارد! مزارع این گیاه نیاز به
سمپاشی ندارند و هیچ چرنده، پرنده، حشره و ... به آن نزدیک نمی شود. اگر در
بین علوفه چهارپایان (هر نوع که باشند) حتی کمی برگ چای باشد، حیوان به
محض جویدن آنها را از دهانش بیرون می ریزد!
2- در بسیاری از مناطق کشاورزی، برای آن که احشام و سایر حیوانات به مزارع و کشتزارهای مختلف نزدیک نشده و زراعت را خراب نکنند، اطراف آنها را بوته چای می کارند. حیوانات با مشاهده بوته چای به مزرعه نزدیک نمی شوند!
نرم افزار WinFAX Pro 10.0 یکی از نرم افزار های شرکت Symantec است که برای ارسال و دریافت فکس استفاده می شود.
حجم: 33 مگابایت
نوع فایل :ZIP
بسم الله الرحمن الرحیم
اولین بار که رنگ عددی پیدا شد
جلوه بسیار شد و خوب و بدی پیدا شد
چشم وا کردی و پلک ازلیت گم شد
چشم را بستی و خواب ابدی پیدا شد
با تو هم لیس کمثله سندی یافت و هم
قل هو الله احد را احدی پیدا شد
خواب دیدم کسی از آنسوی غیبت آمد
منتظر بودن ما را سندی پیدا شد
باز بال ملکی زیر دو چشمم خم شد
میوه های جگرم را سبدی پیدا شد
چون که از سنگ صبورم هنری ساخته نیست
من دعا کردم و سنگ لحدی پیدا شد
چوب تکفیر شکست و سر ما آخ نگفت
آخ از قافیه ی بی خردی پیدا شد
سر ما جمع نقیض است که در بستن آن
وال هندی و کلاه نمدی پیدا شد
هر کجا پای شما خورد هزاران چون من
غزل سبزه و کوتاه قدی پیدا شد
یاعلی
ببر جانوری از تیرهٔ گربه سانان است که طول قامت آن به ۳٫۳ متر و وزن آن به بیش از ۳۰۰ کیلوگرم میرسد و بزرگترین گونه از این تیره به شمار میرود.
این جانور دارای بدنی عضلانی و پاهایی بسیار نیرومند است. بدن ببر دارای موهای بلند و برّاق به رنگ نارنجی، همراه با خطهای سیاه عمودی میباشد. جثّهٔ ببرهای نر بزرگتر از ببرهای ماده است و همچنین موهای روی گونهٔ ببر نر بلندتر از ببر ماده میباشد. ببرها جانورانی شبکارچی و مستقل هستند. آنها جانوران ماهری هستند و حتّی میتوانند به بالای درختها بروند. این جانوران بر روی زمین هم بسیار ماهر و سریع هستند و میتوانند با یک حرکت سریع طعمهٔ خود را شکار کند. جانورانی که ببرها از آنها تغذیه میکنند عبارتاند از: گراز وحشی، آهو، بوفالو و گاو اهلی و برخی پستانداران دیگر. آنها شناگران خوبی نیز هستند. گاهی این جانوران شبها تا ۲۰ کیلومتر راه میروند و در یک خیز میتوانند ۱۰ متر بپرند، ولی با جثهٔ بزرگشان در نود در صد شکارهایشان ناموفق هستند.ببرها اگر پیر باشند و یافتن غذا برای آنها سخت باشد یا اگر در جای که تولههای خود را بزرگ میکنند غذا کمیاب باشد به انسانها حمله میکنند. ببرها ترجیح میدهند از پشت حمله کنند لذا بعضی از روستاییان هندی که در نزدیکی منطقه حفاظت شدهٔ ببرها زندگی میکنند ماسکهای صورت را از پشت سرشان میبندند.
از امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) آمده است:
«اَکْثِرْ صَمْتَکَ یَتَوفَّرْ فِکْرُکَ وَ یَسْتَنِر قَلْبُکَ وَ یَسلَمَ الْنّاسُ مِنْ یَدِکَ;
بسیار خاموشى برگزین تا فکرت زیاد شود، و عقلت نورانى گردد، و مردم از دست (و زبان) تو سالم بمانند!»
عجیب دنیایی شده آنقدر حرف می زنیم که دهانمان کف میکند ، و عقلمان زایل میشود و مرده است آن زمانی که بعضی ها با فکر به چیزی ایمان می آوردند ،گویی مستی دنیا افکارمان را از هم گسسته.
اگر قبلا نصیحتی می شنیدیم که ایها الناس قبل از حرف زدن فکر کنید و بعد حرف بزنید وا اسفا بر این زمان که دیگر بعد از حرف زدن هم فکر نمی کنند.
ما را چه شده که دیگر موهای سفید سرمان ما را به فکر فرو نمی برد و زنگ خطر مرگمان نیست
ما را چه شده که دیگر بهار طبیعت ما را به یاد قیامت نمی اندازد.
ما را چه شده که در مسجد غذا می خوریم و تصویر در مسجد قاب می کنیم و بچه ها را بالای منبر می فرستیم.
دیگر افسار زبان از دستمان خارج شده و یادمان نمی آید که نیش و کنایه زدیم، دروغ گفتیم، طعنه زدیم، غیبت کردیم ،مسخره کردیم ، تحقیر کردیم ، خبرچینی کردیم ، بی ادبی کردیم.
در چیزی که مربوط به ما نیست دخالت می کنیم و درجایی که سوالی از ما نشده جواب میدهیم
و در چیزی که علم نداریم نظر می دهیم .
آنقدر حرف زدیم که فکر کردن یادمان رفته و حالا اگر بخواهیم فکر هم بکنیم طریقش را نمی دانیم .
گویی حرفهایمان تمامی ندارد ،حرفهایی که نه یاد خدا همراه اوست نه عقل سلیم.