از امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) آمده است:
«اَکْثِرْ صَمْتَکَ یَتَوفَّرْ فِکْرُکَ وَ یَسْتَنِر قَلْبُکَ وَ یَسلَمَ الْنّاسُ مِنْ یَدِکَ;
بسیار خاموشى برگزین تا فکرت زیاد شود، و عقلت نورانى گردد، و مردم از دست (و زبان) تو سالم بمانند!»
عجیب دنیایی شده آنقدر حرف می زنیم که دهانمان کف میکند ، و عقلمان زایل میشود و مرده است آن زمانی که بعضی ها با فکر به چیزی ایمان می آوردند ،گویی مستی دنیا افکارمان را از هم گسسته.
اگر قبلا نصیحتی می شنیدیم که ایها الناس قبل از حرف زدن فکر کنید و بعد حرف بزنید وا اسفا بر این زمان که دیگر بعد از حرف زدن هم فکر نمی کنند.
ما را چه شده که دیگر موهای سفید سرمان ما را به فکر فرو نمی برد و زنگ خطر مرگمان نیست
ما را چه شده که دیگر بهار طبیعت ما را به یاد قیامت نمی اندازد.
ما را چه شده که در مسجد غذا می خوریم و تصویر در مسجد قاب می کنیم و بچه ها را بالای منبر می فرستیم.
دیگر افسار زبان از دستمان خارج شده و یادمان نمی آید که نیش و کنایه زدیم، دروغ گفتیم، طعنه زدیم، غیبت کردیم ،مسخره کردیم ، تحقیر کردیم ، خبرچینی کردیم ، بی ادبی کردیم.
در چیزی که مربوط به ما نیست دخالت می کنیم و درجایی که سوالی از ما نشده جواب میدهیم
و در چیزی که علم نداریم نظر می دهیم .
آنقدر حرف زدیم که فکر کردن یادمان رفته و حالا اگر بخواهیم فکر هم بکنیم طریقش را نمی دانیم .
گویی حرفهایمان تمامی ندارد ،حرفهایی که نه یاد خدا همراه اوست نه عقل سلیم.
سلام
بله به خدا سکوت، معجزه می کند!!
فکر می کنید چرا قرآن نازل شد؟؟!!
خیلی دلایل هست ولی یکی از آنها وجود زمینه ای ذهنی است که از حصول سکوت، حاصل شده است!!
پیامبر بزرگوار ما ساعت ها به سکوت در غار حرا گذراند! ساعت ها!!
اگر بعضی متقدسین! امروز، آن زمان بودند لابد ایراد می گرفتند که یعنی چه روزها بروی و از جمع! دور باشی و در غاری بنشینی و ....
غافل از این که در پی استعداد ذهن الهی محمد(ص) و سکوت و خاموشی بی دریغ او بود که آن همه کلمه، ظاهر شد و نازل آمد تا جهانی را به زیبایی کلام، برآشوبد و زمانه را زیبا کند و مسئولیت آدمی بربشمرد!
علیک سلام
اگر تفکر نباشد راه گم میشود
کاش بیاموزیم سکوت را ......
و تفکر را و دوستی را و خوبی را و تقوای زبان را و بحث مسالمت آمیز را و رو راستی را